De passie van Anita Jansen
Ik ben altijd wel creatief bezig geweest, als kind al. Ik vond het leuk om te knutselen en maakte met carnaval mijn eigen kostuums. Een engeltje, gemaakt van brooddeeg, hangt nog steeds in de nok van de kerststal van mijn ouders. In mijn pubertijd heb ik truien gebreid en daarna naaide ik de kleertjes voor mijn kinderen. Af en toe volgde ik eens een workshop op creatief gebied en na een cursus textiel beschilderen ben ik een tijd lang bezig geweest met het schilderen op allerlei voorwerpen, zoals knikkerzakken, blikken, koffiefilterhouders, t-shirts
Op een gegeven moment was ik bezig met een sculptuur van zelf hardende klei. Een vriendin liet mij toen de voordelen van keramiek zien. Ik was direct besmet met het kleivirus. Het is heerlijk om met mijn handen in de klei te zitten en dingen vanuit een homp klei te laten ontstaan. Ik wilde mij hierin ontwikkelen dus ben ik op zoek gegaan naar opleidingen. Ik kwam uit bij Crejat. Zij hadden een driejarige opleiding beeldhouwen en klei kwam daar ook aan bod. Nadat ik het eerste jaar voltooid had ging Crejat van start met een opleiding klei en ben ik overgestapt.
Er is een periode van een aantal jaar geweest dat ik door omstandigheden niet met klei ben bezig geweest. Maar de wil om te creëren was niet weg dus op een gegeven moment heb ik mij bij Atelier 6 ingeschreven om het kleien weer op te pakken. Het aansluiten bij de werkgroep van Olga was een goede stap geweest en al snel smaakte dat weer naar meer. Ik wilde leren draaien! Zodoende heb ik mij ingeschreven bij de Klei academie in Amsterdam. Daar kwam zowel het handvormen als het draaien aan bod. Ook glazuren was een belangrijk onderdeel van de opleiding. Deze opleiding sloot perfect bij mijn wensen aan.
Ik kocht een tafeldraaischijf van Shimpo om mijn geleerde skills te kunnen oefenen. En oefenen deed ik graag!. Ik had een kleine slaapkamer tot mijn beschikking waar ik op 1 vierkante meter achter de draaischijf zat. De troep die draaien geeft wil ik niet in mijn huiskamer.
Toen mijn dochter het huis uit ging heb ik haar slaapkamer ook ingenomen en dat is nu samen met de kleine slaapkamer mijn atelier. Het kleine kamertje gebruik ik voor het glazuren. De grote kamer voor het draaien. Met draaien heb ik mijn draai gevonden. Ik vind het heerlijk om achter de schijf te zitten, een homp klei te centreren en dat er iets onder mijn handen ontstaat. Inmiddels heb ik dan ook een professionele draaischijf gekocht. In de werkgroep hoor ik soms terug dat deze manier van kleien niet aan hen besteed is omdat je in korte tijd elke keer hetzelfde kunt maken en dat het dan op productie werk lijkt. Ik ben het daar niet mee eens. Draaien is een ambacht die heel veel tijd kost om onder de knie te krijgen. Op het moment dat jij de klei kunt laten doen wat jij in je hoofd hebt qua vorm ben je jaren verder. Dan pas kan je van elke bal klei eenzelfde voorwerp maken. Maar dan nog kan je van elke mok, schaal of vaas een kunststuk maken. Net als met sculpturen maak je je object af met glazuur of oxides en ook dit is een ambacht die je niet zomaar onder de knie hebt. Hiermee bezig zijn, het draaien, het afwerken en het glazuren vind ik zo uitdagend dat ik daar voorlopig zeker niet klaar mee ben. Ook de verschillende stooktechnieken die er zijn houden me bezig.
Handvormen is overigens uitstekend met het draaien te combineren. Je kunt je draaiwerk verfraaien met handvormen, of je kunt je draaiwerk gebruiken om een sculptuur hol op te bouwen. Klei is zo ontzettend veelzijdig, er komt heel veel bij kijken en ik ben bij lange na nog niet uitgeleerd en uitgekeken.
